Sylvie Kreusch - Comic Trip (CD)

👉 Let op de releasedatum! 8 NOVEMBER 2024 👈
Bestel je deze CD in onze webshop samen met nog andere artikels die al wel verschenen zijn, dan sturen we die bestelling pas op als ALLE artikels van je bestelling binnen zijn!

“Big, bold emotions” vormen de bindende factor op Sylvie Kreuschs avontuurlijke nieuwe album Comic Trip. Kreusch geeft haar verheven ambt als nachtdier op en ruilt haar razende rode lokken in voor een onstuimige blond. Met handen aan het roer begint ze aan een reis waar de vruchten van het leven worden geplukt.

Met stilistische knipoogjes naar bands als The B-52’s en Stereolab klinkt het titelnummer van Comic Trip als de popversie van een retro-stripboek, boordevol spektakel, intrige en euforie. Dankzij de heldere en sprankelende arrangementen en grappige hooks van het nummer (“PAAW PAAW! BANG BANG! KACHAAAAW! WHEM BLEM!/ I always knew / But I want to believe it now”), verandert Kreusch in een vleesgeworden stripheldin, springend van paneel naar paneel. Ze laat haar verleidelijke stemgeluid ontsporen in een haast kinderlijke onbezonnenheid.

Comic Trip is zowel een vertrek door Sylvies levendige fantasie als een aankomst bij haar meest natuurlijke, openhartige zelf. Het Lou Reed-achtige ‘Butterfly’ ondervraagt op speelse wijze passé-ideeën van perfectionisme en schoonheid. Op filmische ‘Ride Away’, schatplichtig aan de legendarische Ennio Morricone, speelt ze een weggelopen bruid die te paard een nieuwe zonsondergang tegemoet rijdt. ‘Hocus Pocus’ schildert een neo-western setting à la Wim Wenders’ klassieker Paris, Texas, waarin Sylvie als wereldwijze en moedwillige minnares over de promenades slingert.

Elke reis komt uiteindelijk om de bocht, en Comic Trip is niet anders. Op ‘Home’ en afsluiter ‘You Can’t Get It Done’ keert Sylvie terug naar een toevluchtsoord waar de carrousel van indrukken en ervaringen van het album eeuwig wordt herbeleefd. Op “You Can’t Get It Done’ vraagt ze zich hardop af: “Do you need another broken heart to live up to this dream?” Op het meeslepende, openhartige ‘Final Hour’, waarin ze haar minnaar ontmoet in een apocalyptische stortbui op het hoogtepunt van haar passie, beantwoordt ze haar eigen vraag. “I keep dreaming on/No, I don’t need a promise/We don’t need to fall apart”.